আৰ্টেমিছ, যাক আৰ্টেমিছ বুলিও কোৱা হয় — কিছুমানৰ বাবে ডায়েনা — চিকাৰ আৰু বন্যপ্ৰাণীৰ সৈতে জড়িত গ্ৰীক দেৱী। সময়ৰ লগে লগে তাই চন্দ্ৰ আৰু যাদুৰ দেৱী হৈ পৰিল। এই দেৱী জিউছ আৰু লেটোৰ অন্যতম কন্যা আৰু সূৰ্য্য দেৱতা এপ’ল’ৰ যমজ ভগ্নী আছিল। আক্কাদ নামৰ মেছ’পটেমিয়াৰ এখন চহৰৰ মানুহে বিশ্বাস কৰিছিল যে তাই খেতি, চপোৱা আৰু কৃষিৰ দেৱী ডিমেটাৰৰ কন্যা। প্ৰসৱৰ দেৱী আৰু ছোৱালীৰ ৰক্ষক হিচাপেও গণ্য কৰা আৰ্টেমিছক সকলো দেৱতা আৰু সকলো মৰ্ত্যলোকৰ ভিতৰত আটাইতকৈ দক্ষ চিকাৰী হিচাপে চিত্ৰিত কৰা হৈছিল। ভাতৃ এপ’ল’ৰ দৰেই দেৱীৰ ধনু-কাঁড়ৰ উপহাৰো আছিল।

আৰ্টেমিছৰ উৎপত্তি আৰু ইতিহাস

– জন্ম

macrovector/123RF

আৰ্টেমিছ আৰু তাইৰ যমজ ভাতৃ এপ'ল'ৰ জন্মৰ কাহিনীৰ ওপৰত কেইবাটাও বিৱৰণী উৰি থাকে। কিন্তু, বহুতো জল্পনা-কল্পনাৰ মাজত এই সকলোবোৰৰ মাজত এটা সাধাৰণ কথা আছে: সকলো সংস্কৰণেই একমত যে তাই সঁচাকৈয়ে পৰম দেৱতা জিউছৰ কন্যা আছিল আৰু গোধূলিৰ দেৱী লেটো আছিল, এপ'ল'ৰ যমজ ভগ্নীও আছিল।

আটাইতকৈ প্ৰচলিত কাহিনীটো হ'ল যে সেই সময়ত জিউছৰ পত্নী হেৰাই, স্বামীয়ে লেটোৰ সৈতে বিশ্বাসঘাতকতা কৰাৰ বাবে ঈৰ্ষাৰ আৱদ্ধ হৈ, গৰ্ভত জন্ম দিয়া দেৱীক গ্ৰেপ্তাৰ কৰি তেওঁৰ শ্ৰম ৰোধ কৰিব বিচাৰিছিল।যুগ। যিহেতু সেই অঞ্চলৰ মানুহে হেৰাক বহুত ভয় কৰিছিল, সেয়েহে কোনেও লেটোক কোনো ধৰণৰ সহায় আগবঢ়োৱা নাছিল, কিন্তু প’ছিডনে তাইক এভাসমান দ্বীপ, যাক ডেলছ বুলি কোৱা হয়। কেইদিনমানৰ পাছত হেৰাই ইলিচিয়াক মুক্ত কৰিলে, এটা নিৰ্দিষ্ট ধন পোৱাৰ লগে লগে আৰু প্ৰসৱৰ দেৱীয়ে সেই দ্বীপটোলৈ গ’ল য’ত লেটোৱে তাইক জন্ম দিয়াত সহায় কৰিব লাগিছিল। এইটো সম্ভৱ হ’বলৈ জিউছে হেৰাক বিচলিত কৰিবলগীয়া হৈছিল। গতিকে ন ৰাতি ন দিনৰ পাছত লেটোৱে আৰ্টেমিছ আৰু এপ’ল’ক জন্ম দিলে। কিংবদন্তি অনুসৰি চন্দ্ৰ দেৱীৰ জন্ম সূৰ্য্যৰ দেৱতা ভাতৃৰ আগতেই হৈছিল।

– শৈশৱ আৰু যৌৱন

আৰ্টেমিছৰ শৈশৱৰ বিষয়ে বহুত খবৰ পোৱা নাযায়। ইলিয়াডে দেৱীৰ প্ৰতিচ্ছবিখন এগৰাকী সাধাৰণ নাৰী আকৃতিৰ মাজত সীমাবদ্ধ কৰি ৰাখিছিল যিয়ে হেৰাৰ আঘাত পোৱাৰ পিছত কান্দি কান্দি পিতৃ জিউছৰ ফালে ঘূৰি আহে।

গ্ৰীক পৌৰাণিক লেখক কেলিমাকাছে এটা কবিতা লিখিছিল য'ত তেওঁ... চন্দ্ৰ দেৱীৰ শৈশৱৰ আৰম্ভণি। ইয়াত তেওঁ কৈছে যে, মাত্ৰ তিনি বছৰ বয়সতে আৰ্টেমিছে জিউছক তেওঁক ছটা অনুৰোধ মঞ্জুৰ কৰিবলৈ কৈছিল: যে তেওঁ তাইক সদায় কুমাৰী কৰি ৰাখক (তাই বিয়া হ’ব নিবিচাৰিছিল); পোহৰৰ অধিকাৰী দেৱী হোৱা; ইয়াৰ কেইবাটাও নাম আছে যিয়ে ইয়াক এপ'ল'ৰ পৰা পৃথক কৰিব পাৰে; সকলো পৰ্বততে আধিপত্য বিস্তাৰ কৰা; ষাঠিখন অপেশ্বৰ তাইৰ নিয়ন্ত্ৰণত থাকিবলৈ আৰু ধনু-কাঁড়ৰ উপহাৰ আৰু পৃথিৱীখনক পোহৰাই তুলিবলৈ এটা দীঘল চিকাৰৰ টিউনিক থাকিবলৈ।

এপ'ল'ৰ প্ৰসৱৰ সময়ত তাই মাকক সহায় কৰিছিল বুলি বিশ্বাস কৰি, আৰ্টেমিছে বিশ্বাস কৰিছিল যে তাইৰ ওপৰত ধাত্ৰী হোৱাৰ কাম আছে। তাইৰ লগত অহা সকলো মহিলাই বিয়া নকৰি কুমাৰী হৈয়েই থাকিল; আৰ্টেমিছকে ধৰিএনে সতীত্বক নিবিড়ভাৱে নিৰীক্ষণ কৰিছিল। চন্দ্ৰৰ দেৱীক প্ৰতিনিধিত্ব কৰা প্ৰতীকসমূহ হ'ল: ধনু আৰু কাঁড়, হৰিণ, চন্দ্ৰ আৰু খেলৰ জীৱ-জন্তু।

কেলিমাকাছৰ প্ৰতিবেদন অনুসৰি আৰ্টেমিছে শৈশৱৰ এটা ভাল অংশ প্ৰয়োজনীয় বস্তু বিচাৰি কটায় তাই চিকাৰী হ’ব পাৰে; আৰু সেই অভিযানৰ পৰাই তাই লিপাৰী নামৰ দ্বীপ এটাত নিজৰ ধনু-কাঁড় বিচাৰি পালে। চন্দ্ৰদেৱীয়ে কাঁড়েৰে গছ আৰু ডালত খুন্দা মাৰি চিকাৰ আৰম্ভ কৰিছিল, কিন্তু, সময়ৰ লগে লগে বনৰীয়া জন্তুৰ ওপৰত গুলী চলাবলৈ ধৰিলে।

– সতীত্ব

যেনেকৈ মই কেতিয়াও বিয়া হ’ব বিচৰা নাছিলো আৰু... কুমাৰী হৈ থকাৰ সিদ্ধান্ত লয়, আৰ্টেমিছ কেইবাজনো মানুহ আৰু দেৱতাৰ প্ৰবল লক্ষ্য আছিল। কিন্তু অৰিয়ান নামৰ এজন বিশাল চিকাৰীয়েই তেওঁলোকৰ ৰোমান্টিক দৃষ্টি জয় কৰিছিল। অৰিয়ানৰ মৃত্যু হয় এটা দুৰ্ঘটনাৰ বাবে, গিয়া বা আৰ্টেমিছৰ দ্বাৰা।

আৰ্টেমিছে জীয়াই আছিল আৰু তেওঁৰ কুমাৰীত্ব আৰু তেওঁৰ সংগীসকলৰ নিষ্ঠাৰ বিৰুদ্ধে কিছুমান পুৰুষৰ প্ৰচেষ্টাৰ সাক্ষী হৈছিল। ক্ষন্তেকতে চন্দ্ৰদেৱীয়ে তেওঁক ধৰিবলৈ আগ্ৰহী নদী দেৱতা আলফেয়াছৰ পৰা সাৰিবলৈ সক্ষম হ’ল। কিছুমান কাহিনীত দাবী কৰা হৈছে যে আলফিউছে আৰেথুছা (আৰ্টেমিছৰ অন্যতম অপেশ্বৰী)ক তেওঁৰ সৈতে যৌন সম্পৰ্ক স্থাপন কৰিবলৈ বাধ্য কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল, কিন্তু আৰ্টেমিছে তেওঁৰ সংগীক ফোয়াৰালৈ ৰূপান্তৰিত কৰি ৰক্ষা কৰিছিল।

পিছলৈ বৌফাগোছক আৰ্টেমিছে আঘাত কৰে, তাৰ পিছত... দেৱীয়ে তেওঁৰ চিন্তাবোৰ পঢ়ি আৱিষ্কাৰ কৰিলে যে তেওঁ তাইক ধৰ্ষণ কৰিব বিচাৰে; ছিপ্ৰিয়াটছৰ দৰে, যিয়ে আৰ্টেমিছক অবিহনে গা ধুই থকা দেখিছেইচ্ছা কৰে, কিন্তু তাই তাক ছোৱালীলৈ ৰূপান্তৰিত কৰে।

আৰ্টেমিছৰ মিথ

thiago japyassu/Pexels

আৰ্টেমিছৰ মিথে সম্পূৰ্ণ বেলেগ কাহিনী ঘোষণা কৰে বাকী সকলোতকৈ দেৱী। তাই আছিল এনে এগৰাকী দেৱী যিয়ে আনৰ সম্পৰ্কত জড়িত বা বিঘ্নিত কৰা নাছিল, পুৰুষ বা দেৱতাক নিজৰ শাৰীৰিক শৰীৰৰ ওচৰলৈ যাবলৈ দিয়াটো বহুত কম। তেওঁৰ আটাইতকৈ বেছি প্ৰশংসা আছিল প্ৰকৃতিৰ সন্মুখত স্বাধীনতাৰ প্ৰতি। জীৱ-জন্তুৰ সংস্পৰ্শলৈ আহিলে আৰ্টেমিছে নিজকে সম্পূৰ্ণ অনুভৱ কৰিছিল।

গ্ৰীক পৌৰাণিক কাহিনীৰ অন্যতম গুৰুত্বপূৰ্ণ দেৱী হিচাপে আৰ্টেমিছ এগৰাকী শক্তিশালী নাৰী প্ৰতীক হৈ পৰিছিল। তেওঁৰ মিথত দুটা দিশ আছে: থিয় হ’ব নোৱাৰা আৰু পুৰুষৰ সৈতে সংস্পৰ্শ থাকিব নিবিচৰা মহিলা আৰু তথাপিও তেওঁলোকৰ উপস্থিতি অস্বীকাৰ কৰা দেৱী আৰু আনটো হৈছে পথাৰত খোজ কাঢ়িবলৈ দীঘল টিউনিক পিন্ধি বন্যপ্ৰাণীৰে আগুৰি থকা দেৱী জীৱ-জন্তু। ; যি সময়ত তাই জীৱ-জন্তুবোৰ চিকাৰ কৰিছিল, সেই সময়তে তাই তেওঁলোকৰ বন্ধুও আছিল।

অৰিয়ান আছিল একমাত্ৰ মানুহ যাৰ আৰ্টেমিছৰ জীৱনত প্ৰাসংগিকতা আছিল, কিন্তু কিছুমান মানুহে বিশ্বাস কৰে যে তেওঁ কেৱল চিকাৰৰ সংগী আছিল, আনহাতে আন কিছুমানে বিশ্বাস কৰে যে তেওঁ আছিল তাইৰ জীৱনৰ প্ৰেম।

– আৰ্টেমিছৰ পূজা

তেওঁৰ আটাইতকৈ বিখ্যাত কাল্টবোৰ তেওঁৰ জন্ম হোৱা চহৰখনত, ডেলছ নামৰ দ্বীপত সংঘটিত হৈছিল। আৰ্টেমিছক সদায় চিত্ৰ, অংকন আৰু মূৰ্তিত চিত্ৰিত কৰা হৈছে য’ত তেওঁক সদায় প্ৰকৃতিয়ে আগুৰি ধৰিছিল, হাতত ধনু-কাঁড় লৈ হৰিণৰ সংগ লৈ আছিল। তেওঁলোকৰ আচাৰ-ব্যৱহাৰত,কিছুমান মানুহে তাইৰ পূজাৰ বাবে জীৱ-জন্তু বলি দিছিল।

এটা মিথত কোৱা হৈছে যে ভালুক এটাই প্ৰায়ে ব্ৰাউৰোলৈ গৈছিল, য'ত আৰ্টেমিছৰ অভয়াৰণ্য আছিল য'ত কেইবাগৰাকীও কণমানি ছোৱালীক প্ৰায় এবছৰৰ বাবে দেৱীৰ সেৱা কৰিবলৈ পঠিওৱা হৈছিল। যিহেতু এনে ভালুক এটা নিয়মীয়াকৈ আলহী আছিল, সেয়েহে তেওঁক মানুহে খুৱাইছিল আৰু সময়ৰ লগে লগে অৱশেষত তেওঁ পোহনীয়া জন্তুলৈ পৰিণত হৈছিল। এগৰাকী ছোৱালী আছিল যিয়ে সদায় জন্তুটোৰ সৈতে খেলিছিল আৰু এই মিথৰ কিছুমান সংস্কৰণত দাবী কৰা হৈছে যে ই তাইৰ চকুত নিজৰ দাঁত সোমাই দিছিল, বা ই তাইক হত্যা কৰিছিল। কিন্তু যিয়েই নহওক, এই ছোৱালীজনীৰ ভায়েকহঁতে কোনোমতে তেওঁক হত্যা কৰিবলৈ সক্ষম হ’ল, কিন্তু আৰ্টেমিছৰ খং উঠিল। তাই জাপি দিছিল যে ছোৱালীবোৰে তাইৰ অভয়াৰণ্যত থকাৰ সময়ত ভালুকৰ দৰে আচৰণ কৰিব লাগে, জন্তুটোৰ মৃত্যুৰ বাবে ক্ষমা হিচাপে।

তাইৰ কাল্টবোৰ দেৱীয়ে শিকোৱাৰ দৰে আৰ্টেমিছক নাচি আৰু পূজা কৰা সৰু ছোৱালীৰে ভৰি আছিল। প্ৰাচীন গ্ৰীচত তাইৰ আচাৰ-ব্যৱহাৰ অত্যন্ত প্ৰাসংগিক আছিল, ইমানেই যে তাই ইফিচত নিজৰ বাবে এটা মন্দিৰ লাভ কৰিছিল — আজি ইয়াক প্ৰাচীন জগতৰ সাতটা আশ্চৰ্য্যৰ ভিতৰত অন্যতম বুলি গণ্য কৰা হয়।

আৰ্টেমিছৰ আৰ্কিটাইপ

ইছমাইল ছানচেজ/পেক্সেলছ

আৰ্টেমিছে অস্পষ্টতা বা নাৰীসুলভ দুটা দিশক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে: যিয়ে যত্ন লয় আৰু যিয়ে ধ্বংস কৰে; যিজনে বুজি পায় আৰু যিজনে হত্যা কৰে। আনকি কুমাৰী হৈ থকাৰ সিদ্ধান্তৰ সৈতেও আৰ্টেমিছেও মৰমিয়াল আছিল, একে সময়তে তাইৰ অসাৰতা আৰু প্ৰতিশোধৰ প্ৰশংসাক খুৱাইছিল।

বহুতে তাইক দানৱীকৰণ কৰেএই দেৱীৰ প্ৰতিচ্ছবি, কিন্তু আন কিছুমানে তেওঁৰ আৰ্কিটাইপক এনেদৰে বুজিবলৈ বিচাৰে যে পুৰুষ সমাজত থিয় দিয়া এগৰাকী নাৰী আৰ্হি দেখাটো সম্ভৱ: তেওঁৰ কাহিনীত তেওঁৱেই তেওঁৰ সিদ্ধান্ত লয়; তাই কি কৰিব বিচাৰে আৰু কেনেকৈ কৰিব সেইটো সিদ্ধান্ত লয়; তেখেতে নিজৰ পছন্দৰ সৈতে মোকাবিলা কৰে আৰু নিজৰ মনোভাৱৰ সন্মুখত দৃঢ়তাৰে থিয় দিয়ে।

আৰ্টেমিছৰ প্ৰতিচ্ছবি

আৰ্টেমিছক বান্ধি থোৱা চুলিৰ মহিলা হিচাপে প্ৰতিনিধিত্ব কৰা হৈছে যিয়ে তেওঁৰ ধনু-কাঁড় কঢ়িয়াই লৈ ফুৰে, যিদৰে তেওঁক বিবেচিত কৰা হয় চিকাৰৰ দেৱী আৰু বন্যপ্ৰাণীৰ ৰক্ষক। তাইৰ আটাইতকৈ সাধাৰণ উপস্থাপনত তাইক এখন হাতেৰে হৰিণ ধৰি থকা দেখা যায়।

আপুনিও ভাল পাব পাৰে

• গ্ৰীক পৌৰাণিক কাহিনীৰ বিষয়ে সকলো জানি লওক: সংস্কৃতি প্ৰাচীন গ্ৰীচত উত্থাপিত হোৱা
• ৭ গৰাকী গ্ৰীক দেৱী আৰু তেওঁলোকৰ আৰ্কিটাইপৰ ওপৰত আপ্লুত হওক
• আপোনাৰ মাজত বাস কৰা দেৱী বা দেৱতাক ভালদৰে যত্ন ল'বলৈ শিকক

চন্দ্ৰদেৱীৰ কাহিনীৰ বিষয়ে আপুনি কি ভাবিছিল? এই লেখাটো আপোনাৰ বন্ধুসকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰক আৰু গ্ৰীক পৌৰাণিক কাহিনীৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ কাহিনীৰে তেওঁলোকক আচৰিত কৰক!