কম বেছি পৰিমাণে আৰু দীৰ্ঘ বা কম সময়ৰ বাবে আমি সকলোৱে কিবা নহয় কিবা এটা অভাৱ অনুভৱ কৰো, সেয়া আৱেগিক, শাৰীৰিক, নৈতিক বা আধ্যাত্মিক হওক। আমাৰ বিশ্বাসৰ ভিত্তিত আমি সকলোৱে সকলো সময়তে আৰু যিকোনো পৰিস্থিতিতেই প্ৰয়োজনৰ অৱস্থাত বাস কৰো, আমি অনুভৱ কৰিব পৰা ক্ষতিৰ বিষয়ে সামান্যতমো জ্ঞান নোহোৱাকৈ – ঠিক কাৰণ আমি সৰুৰে পৰাই আমাৰ প্ৰয়োজনীয়তাক যিদৰে পূৰণ কৰিব লাগে সেইদৰে পূৰণ কৰিবলৈ শিকিবলৈ প্ৰশিক্ষণ দিয়া হোৱা নাই।

আমাৰ ইগোৱে আমাক চুকবোৰত সিঁচৰতি হৈ থকা টুকুৰাবোৰ ইমানেই বিচাৰিবলৈ বাধ্য কৰে যে আমি ভাবো যে আমি দূৰৰ পৰা, কেৱল আৰু তাৰ বাবে সম্পৰ্ক স্থাপন কৰিব বিচৰা মানুহৰ সৈতে জড়িত হৈ ভিতৰত সিঁচৰতি হৈ থকা আমাৰ ফাঁকবোৰ পূৰণ কৰিম সহজ সত্য যে আমাৰ ইগোৱে নিসংগতাক ভয় কৰে ৷ আমি যিকোনো ব্যক্তি, বৃত্তি বা যিয়েই নহওক কিয়, নিজকে ভ্ৰান্ত কৰি লওঁ - কেৱল অভাৱৰ পৰা নিৰাপদ হ’বলৈ, এই কথা উপলব্ধি নকৰাকৈ যে আমি কোনো নিৰ্দিষ্ট পুস্তিকা অনুসৰণ নকৰিলে এই সৰু ব্যৱধান কেতিয়াও পূৰণ নহ’ব।

অভাৱ অতি জটিল কিবা এটা আৰু আমাৰ মহান বন্ধু অৰেলিঅ’ৰ মতে ইয়াৰ অৰ্থ হ’ল: “প্ৰয়োজনীয় বস্তুৰ অভাৱ। ২ প্ৰয়োজনীয়তা। ৩ বঞ্চনা।“<৩> অৱশ্যেই আন বহু প্ৰকাৰ আছে, কিন্তু মই আপোনাক সুধিছো: সুখী হ’বলৈ আৰু আৰ্ত নহ’বলৈ কি প্ৰয়োজনীয়? কেৱল তেওঁলোকে আমাৰ বিষয়ে কি ভাবিব বুলি ভয় কৰি কিবা এটাৰ পৰা নিজকে বঞ্চিত কৰাটো প্ৰয়োজনীয় নেকি? কিছুমান কথা কল্পনা কৰি আমি ইয়াৰ সৈতে আমি প্ৰকৃততে কি বিচাৰো সেইটো নিশ্চিতভাৱে নজনা? আমি ভিতৰত সফল হোৱাৰ এক চৰম প্ৰয়োজনীয়তা অনুভৱ কৰোঁসমাজৰ? কেৱল গ্ৰহণযোগ্য হ'বলৈ “padrõezinhos” অনুসৰণ কৰাৰ? কেৱল আমাৰ ইগো উন্মোচিত হোৱাৰ ভয়ত আমাৰ সত্তাক ছদ্মবেশত ৰখাৰ পৰা?

আমি যিটো কল্পনা কৰোঁ আৰু আমি প্ৰকৃততে কি বিচাৰো তাৰ মাজত এটা নিৰ্দিষ্ট ব্যৱধান থকাটো অতি প্ৰয়োজনীয় । গতিকে, যেতিয়া আপুনি আনজনে এনেকুৱা কিবা এটা যোগান ধৰাৰ অত্যন্ত প্ৰয়োজন অনুভৱ কৰে যিটো আপুনি নিজেই পূৰণ কৰিব লাগিব, তেতিয়া মনত ৰাখিব যে আপুনি নিজেই হোৱাটো কিমান আচৰিত।

সমাজে কোৱা সেই কু-সংস্কাৰবোৰ অনুসৰণ নকৰাকৈ আপুনি কেনেকৈ জিলিকি উঠে। আপোনাৰ গুণ আনকি আপোনাৰ দোষবোৰকো লালন-পালন কৰক - আপোনাক আজি যিজন ব্যক্তি হিচাপে গঢ়ি তুলিছে। প্ৰতিটো নতুন দিনত বেলেগ বেলেগ কাম কৰক।

দিনটোৰ পৰা কিছু সময় উলিয়াওক আৰু এতিয়ালৈকে আপোনাৰ লগত ঘটা সকলো কথাৰ বাবে কৃতজ্ঞ হওক। বৰ্গক্ষেত্ৰৰ পৰা ওলাই আহক আৰু আয়তক্ষেত্ৰ, ত্ৰিভুজ, ঘূৰণীয়া আৰু আপুনি অন্বেষণ কৰিব বিচৰা যিকোনো জ্যামিতিক আকৃতিৰ মাজেৰে জীয়াই থাকক।

আপোনাৰ সৃষ্টিশীলতাক অপব্যৱহাৰ আৰু ব্যৱহাৰ কৰক। আনজনৰ দৰে নিজকে ভাল পাওক আৰু আনজনে আপোনাৰ বিষয়ে কি ভাবে তাক লৈ চিন্তা নকৰিবা। কাৰণ আনটো আজি আপুনি কোন তাৰ প্ৰতিফলন মাথোঁ।

আপুনিও ভাল পাব পাৰে

• আৱেগিক বঞ্চনাৰ সৈতে মোকাবিলা কৰাৰ বাবে ১০টা টিপছ
• শৈশৱৰ আৱেগিক বঞ্চনাৰ সৈতে কি সম্পৰ্ক?
• কৰিব পাৰেনে? আপোনাৰ মৰমৰ অভাৱ হ'বনে?
• মানৱৰ প্ৰয়োজনীয়তাৰ কাৰণ আৰু কেনেকৈ অধিক সম্পূৰ্ণৰূপে জীয়াই থাকিব পাৰি
• ভাল টোপনি পাবলৈ কি প্ৰয়োজন?

সদায় মনত ৰাখিব আৰু যেতিয়া অনুভৱৰ...অভাৱ যে কি, ক'ত, কেতিয়া, একোৱেই গুৰুত্বপূৰ্ণ নহয় - আচলতে গুৰুত্বপূৰ্ণ কথাটো হ'ল আপোনাৰ চিত্ৰনাট্য আৰু আপোনাৰ সুখ, সেয়াই সকলো। টুকুৰা টুকুৰ নহ’ব। সম্পূৰ্ণ হওক। তুমি হওক।

মৰম আৰু হৃদয়ত আলিংগনেৰে,

নমস্তে। <১>